மனிதனுக்குச்
சில நம்பிக்கைகள் தேவைப்படுகின்றன. அவை வாழ்க்கையில்
குறுக்கிடும் துன்பங்களைச் செரித்துக்கொள்ள அவனுக்குத் துணைசெய்கின்றன. மூட நம்பிக்கைகள்
இவை என்று தெளிந்து, சவால்களை சமாளிக்கும் ஞானம், அவனுக்கு வசப்படமாட்டேன் என்று அடம்பிடிக்கிறது. ( பக்கம் 72)
ஆனா ஒண்ண
உறுதியா சொல்லணும்.அன்ணல் அம்பேத்கார் இல்லன்னா
எனக்கு கெடச்சியிருக்கே இந்த ரவ வாழ்க்கை அதுவும் இல்ல. இப்பத்தான் எங்க சனம் கண்ண
தொறந்து இந்த மண்ணுல இதுவரைக்கும் என்ன நடந்துது, இப்ப என்ன நடக்குதுன்னு பாக்குது. ( பக்கம்
74 )
நாம தெய்வம்னு
தெனம் தெனம் கும்புடற அயோத்தி ராமனும் மதுரா கிருஷ்ணனும் மாமிசம் சாப்டவாதானே. ( பக்கம் 79 )
படிப்பு பெரிசு. படிப்புதான் பெரிசுன்னு நா தெரிஞ்சிகிட்டவன்.
மனம் அப்ப அப்ப குரங்காயிடுது. அத ஒழுங்கு படுத்துறது சின்ன வேல இல்ல.( பாகம் 179
)
மனுஷன் கிட்ட சாரம் போய்ச்சேரல திருக்குறள் ஒரு நீதிநூல் வந்து எத்தனைக்காலம் ஆயிடிச்சி.
இன்னும் அதன் தேவை கூடிகிட்டேதான் போவுது. ஒரு கன்னத்தில் மறு கன்னத்தைக்காட்டுன்னு
பைபிள் சொல்லுது. ஆனா எத்தினி யுத்தம் இங்க நடந்திருக்கு.எத்தினி கோடி பேர் செத்துப்போயிருக்காங்க. ( பக்கம் 188 )
மனிதர்கள்
அடுத்தவன் என்ன இனம் என்பதை அறிந்து கொண்டுவிட ஏனோ இப்படி துடியாய்த் துடிக்கிறார்கள்
அதனை அறிந்துகொள்வதால் நன்மை ஒன்றும் விளைந்துவிடப்போவதில்லை.. ( பக்கம் 206 )
கடவுள் பரமசிவன்
நெத்தில பொற நெலா இருக்கு. அதுக்கும்தான் ராக்கெட்ல போறான்.நாறிப்போன பழசெல்லாம் வச்சிண்டு
ஊர்கோலம் போகணுமா என்ன. ( பக்கம்
213 )
இப்படித்தான் இருக்கும். எதுவும் தானா நடந்துடாது . சும்மா வந்துடாது.
எதிர்ப்புக்கள் இருக்கவே செய்யும். நாம மனசாட்சிக்கு நேர்மையா செயல்பட்டா போதும். ஆனா
செயல் படணும். அது மிக முக்கியம். மற்றதை காலம் பாத்துகும்.
‘காலம்னா’
‘ மக்கள்தான்’ ( பக்கம் 319 )
‘ கிராமங்கள்
ஒருநாள் சாதிச்சகதியிலிருந்து மீண்டெழும். சமூகப்பெரியவர்கள் சொன்ன வார்த்தை பொய்யாகிவிடாது.
ஆயிரம் இடர்வரினும் நமது பணி தொடர்ந்து செயல்படுவதுதான். ( பக்கம்
320 )