Thursday, October 29, 2020

கொரோனா உலகம் . .

 

 

கொரோனா உலகம் 

  

கொரோனா உலகமடா இது

தெருக்களில் போகிறவர்கள்

கட்டாயம் அணியவேண்டும் முகக்கவசம்

கடைபிடியுங்கள்  சமூக இடைவெளி

அது தான் முக்கியம்.

மிக மிக அவசியம் எனில் மட்டுமே

வெளியேச்செல்லுங்கள்

கைகளைக்கழுவிக்கொண்டே. இருங்கள்

கழுவு திரவம் கொண்டு.

உங்கள் பாதுகப்பு உங்கள் கைகளில்

சொல்லிக்கொண்டே இருந்துமென்ன

அமெரிக்க ஜனாதிபதி லண்டன் பிரதமர்

மந்திரி மார்கள் அனேகர்

அய்ஸ்வர்யா தொடங்கி அமிதாபச்சன் வரை

இன்னும் எத்தனையோ பெருந்தலைகளை

தொட்டுப்பார்த்தது. கொரோனா

வணக்கத்திற்குறிய மருத்துவர்கள்

மருத்துவப்பணியாளர்கள் பலர்

இற்றுக்கொண்டனர் விடைபெற்றுக்கொண்டனர்.

லட்சம் லட்சமாய் கொள்ளைகொண்டது

கொள்ளை நோய் மனித உயிர்களை

கோவிட் 19  கொள்ளை நோய் மட்டுமே பிரதானம்

பிறவெல்லாம் பின சீட்டுக்குத்தள்ளப்பட்டன

உலகு நடப்பு இப்போதைக்கு 

அசாதாரணமே சாதாரணம்

இத்தனையும் இங்காகி

மனித நேயம் கொஞ்சமாய்த் துளிர்க்குமா  கேட்கிறாய்

அடி செருப்பால அவ்வளவு பேராசையா

மருந்து விற்று

மருத்துவ சேவை விற்று

மருத்துவ ப்பரிசோதனை விற்று

சவ அடக்கம் விற்று

ஏது ஏதோ இன்னுமும் விற்று

பணம் பணம் பண்ணுதல்தான்

ஓயாமல் நடக்கிறதே

விடியலின் வெளிச்சம் 

எங்கிருந்து வரும்..

-------------------------------------.

.

 

.

 

Wednesday, October 28, 2020

கொரோனா காலம்

 

 

 

 

கொரோனா காலம் 

கல்யாண மண்டபங்கள்

 மாதங்கள் பலவாகி மூடிக்கிடக்கின்றன

தெருவில் தினம் தினம் வந்த சலவைக்காரன்

மாதங்கள் ஓடிப்போயின ஆளைக்காணோம்.

சலூன்கடை பக்கம்தான் யார் போனார்கள்

கழித்தலும் அந்த வழித்தலும்

அவரவர் வீட்டுக்குள்ளேயே

பாத்திரம் தேய்க்கும்  வீடுபெருக்கும்

பாப்பாவுக்கு எத்தனையோ மாதமாய் விடுப்பு

பள்ளிகள்  எல்லாம் சாத்தித்தான் கிடக்கின்றன.

கோவிலும் இல்லை குளமும் இல்லை

உண்மையுமாய் இன்மையுமாய் தானேயது.

அவசியமாய் மட்டுமே கடைக்குப்போதல்

அச்சப்பட்டுக்கொண்டே காரியம் பார்த்தல்

முகக்கவசம் சமூக இடைவெளி

உண்டென்றால் இவை உண்டு  

இல்லையென்றால் அவை இல்லை.

தோன்றியது செய்யும் நம் மக்கள்

இல்லாதவர்களுக்குச் சொர்க்கமாய்த்திகழ்ந்த

ரயில்  நிலையங்கள் பாழ்பட்டுககிக்கிடக்கின்றன.

பேருந்துகள் சரியாய் இயங்கி எத்தனையோ

காலம் ஆயிற்று சாலைகளோ நெடு உறக்கத்தில்.

பேத்தியை உடன் வந்து கூட்டிப்போவதாய்

கலிஃபோர்னியா போன மகன் மருமகள்

அபார்ட்மெண்ட் அறையொன்றில்

 அடைந்து போய்க் கிடக்க

கொள்ளை நோய் கோவிட் பத்தொன்பது

உலகெங்கும் பேயாட்டம் போடுகிறது.

தாத்தாவும் பாட்டியும் பேத்தியோடு

தூக்கம் தொலைத்து

தருமங்குடி குக்கிராமத்தில்.

ஆண்டவனின் ஆயிரம் நாமங்களை

சொல்லிச் சொல்லிக்

காலம் எப்படியோ கழிகிறது

உயிருடன் இருப்பதே இக்கணம் பெரும் பேறு.

அந்தத்தடுப்பூசியின் வருகையைத்தான் யார் அறிவார்.

-------------------------------------------------------

 

.

 

 

 

 

Sunday, October 25, 2020

டெல்டா விவசாயி

 

 


டெல்டா விவசாயி 

                   

 உலகம் எங்கே உறங்கிற்று

அமைதி தொலைந்து

எத்தனையோ நாட்களாயிற்று

கொரோனாவுக்குத்தடுப்பூசி

வரும் வரும் என்கிறார்கள்

இன்னும்தான் வரவில்லை அது.

அதற்குள்ளாக அமெரிக்காவில் தேர்தல்

பீகாரில் சட்டசபைத்தேர்தல்

நீட் தேர்வு முடிவு வந்து அலசல்

அடுத்த முதல்வர் தமிழகத்தில் யார்

தொடர்கிறது முஸ்தீபு

தேர்தல் வர இன்னும் மாதங்கள்

சில மிச்சமாய் இருக்கிறது

கொள்ளை நோய் விரட்டியது

காவிரித்தாய் மட்டுமே துணை செய்தாள்

தஞ்சை டெல்டா விவசாயி

மாடாய் உழைத்தான்

நெல்மணியை மலையெனக் கொண்டுதந்தான்/

அதை விலை கொடுத்து வாங்கி

அவன் மனம் நிறைய வேண்டாமா?

அரசாங்கம்  பாடாய்ப்படுத்துகிறது.

விளைந்த நெல் தார்ச்சாலையில்

வானமே கூரையாய்க்

 கொட்டிக்கிடக்க

முளைகாணும் நெல்மணி கண்டு

கண்ணீர் சிந்துகிறான்

போதெல்லாம் வயலில் உழைத்தவன்

இளக்காரமாய் அவனையா பார்ப்பாய்

கடவுளுக்கே  அடுக்காது போ..

 

 

Wednesday, October 21, 2020

அப்பாவின் நாற்காலி - வளவதுரையன்

 



 வளவதுரையனின்  கவிதைத்தொகுப்பு அப்பாவின் நாற்காலி – எஸ்ஸார்சி

 

விருட்சம் வெளியீடாக வெளிவந்துள்ள ஒரு அற்புதமான கவிதைத்தொகுப்பு. தமிழக அளவில் பல்வேறு விருதுகளைப்பெற்றுள்ளது இந்நூல். நல்ல கதாசிரியர் வளவதுரையன். பல சிறுகதைத்தொகுப்புக்களை வாசகர்களுக்குத் தந்தவர். புதினங்கள் சிலவும் சிறப்பாகப்படைத்துள்ளார். எழுத்தாளர் பாவண்ணனுக்கு மிக நெருக்கமானவர். வளவனூரார்.. வளவனூர் மண்ணை மறக்காமல் தன் பெயரோடு இணைத்துக்கொண்டு எழுத்துலகில் வெற்றி நடை போடுகிறார்.

பெருமிதமாகவே இது என்றும் எல்லோருக்கும் இருக்கிறது கடலூர் மண் அற்புதமான மக்களைப்பெற்றுப் பலபெருமை கொண்டுள்ளது தமிழ் .இலக்கியச்செல்வர்கள் அங்கு இன்றும் ஏராளமானவர்களே.  நடு நாட்டு வட்டாரத்தில்  மனம் விசாலமானவர்களை அந்தப்பாடலீசனின் கடலூர் நகரமே வளர்த்து ஆளாக்கித் தந்திருக்கிறது.  இன்று நேற்று என்று இல்லை. காலம் காலம் காலமாய் கடலூர் அப்படி.

 கல்லைக்கட்டி  வங்கக்கடலோடு விட்டபோதும் நமசிவாய என்று சொல்லி கரை ஏறி நின்ற திருநாவுக்கரசர் உலாவிய புனிதமண் இது. நாமார்க்கும் குடியல்லோம் நமனை அஞ்சோம் என்று கோஷித்த மண்.

வாடிய பயிரைக்கண்டு வாடிய வல்ளல் ராமலிங்கருக்கும் சிறுகதையாளர் புதுமைப்பித்தனுக்கும்  சொற்கனல் ஜெயகாந்தனுக்கும் உறவான பூமியல்லவா.  இந்து மதத்தை சொற்சாட்டையால் அடித்த  ஈ வெ ரா பெரியார் போற்றி வணங்கிய தமிழ்ப்பெரியவர் தூயவர் ஞானியார் அடிகள் வாழ்ந்திட்ட மண். தென்னாட்டு வீர மங்கையாம் விடுதலைச்செல்வி அஞ்சலை அம்மாளின் வரலாறு படைத்திட்ட ஊரல்லவா இது. மனம் குளிர இந்தக்கடலூரை வாழ்த்துங்கள். வணங்குங்கள்.

வளவதுரையனுக்கு கடலூர் வாழும் பூமி. இந்நகரில் இவர்  சங்கு இலக்கியச்சிற்றிதழின் ஆசிரியராய் கூத்தப்பாக்கம் இலக்கிய பேரவை எனும் அற்புதத்தின் ப்பெருஞ்செல்வமாய்த்திகழ்பவர்.

இனி வளவதுரையனின் கவிதைத்தொகுப்பு ‘அப்பாவின் நாற்காலி’க்கு வருவோமா நாம்.

அழகான மரபுக்கவிதைகளை நன்கு ப்படைக்கத்தெரிந்தவர் வளவதுரையன் இந்நூலிலோ மத்தாப்புக்களாய் விரியும் புதுக்கவிதைகளை அள்ளி அள்ளித்தருகிறார் .பல் வேறு இலக்கிய இதழ்களில் நாம் பார்த்திட்ட கவிதைகள்தான் என்றாலும் அவை இங்கு ஒரு தொகுப்பாகக்காணும் போது வாசக மனம் நெகிழ்வை உணர்கிறது.பெருமகிழ்ச்சி கொள்கிறது.

‘அப்பாவின் நாற்காலி’ என்று கவிதை நூலுக்கு தலைப்பாய் அமைந்த அக் கவிதையிலிருந்து  நாம் தொடங்கலாம். இந்தப்புத்தகத்தின் மேலட்டையில் அப்பாவின் நாற்காலி ஒன்றைக்காண்கிறோம்.  காலம் தேய்த்த ஒரு நாற்காலி. தேக்கு மர நாற்காலிதான். எத்தனை கம்பீரம். உயிர்ப்புடன் அந்த நாற்காலியை வெளியிட்ட விருட்சம் பதிப்பாளர் அழகிய சிங்கர் பாராட்டுக்குரியவர். காலம் எனும் மாயாவி ஒரு நாள் அப்பாவை அழைத்துக்கொண்டுவிட அந்த நாற்காலியின் இடத்தை ஒரு சோபா தனதாக்குகிறது. வளவதுரையன் கச்சிதமாகக்குறிப்பிடுகிறார்.

‘எப்போது அவர் மறைவாரென்று

காத்துக்கிடந்தது.இப்போது

அந்த இடத்தை

அடைத்துக்கொண்டிருக்கும் சோபா.

 ஒரு அப்பாவின் இடத்தை யாராலும் நிறைவு செய்யவே இயலாது. இடம் பெயர்ந்து அவ்விடம் வந்த  ஒரு சோபா இடத்தை அடைத்துக்கொண்டு கிடக்கிறது என்கிறார் கவிஞர்.   அடைத்துக்கொண்டு கிடப்பது என்பது நிறைவாகித்தான் முடியுமா? கவிஞரின் உள்ளம் எழு வினா அதுவே.

’அம்மாவின் கொடி’ என்கிற கவிதை அப்பாவின் நாற்காலி என்னும் கவிதையோடு ஒட்டித்தான்  இத்தொகுப்பில் இடம் பெறுகிறது .துணிகள் காயபோடும்  ஒரு கொடியை நிர்வகிக்கும் ஒரு தாய் அதனை அவள் ராஜாங்கமாய் ப்பார்க்கிறாள்.

‘குருவியும் காக்கையும் கூட

அம்மா இல்லாத போதும்

பயந்துகொண்டே உட்காரும்.

ஆனால் அடுக்குமாடி குடியிருப்புக்கு அம்மா வந்தபின்னோ மின் விசிறிக்குக்கீழாக த்துணியை உலர்த்துகிறாள் அவளின் அரசாட்சிக்கு ச்சான்றாய் இருந்த  அந்தக்கொடிமரம் விடைபெற்றுக்கொண்டது.அம்மாவின் கம்பீரமும்  இப்போது சுருங்கிப்போயிற்று.

அம்மாவும் அப்பாவும் வண்ணம் தொலைத்த யாந்திரீக வாழ்க்கையைச்சந்திக்க நேர்கிறது என்பதைத்தான் சூசகமாய் எடுத்து வைக்கிறார் வளவதுரையன்.

’இயலாமை’ என்னும் தலைப்பில் வரும் ஒரு கவிதை. அன்றாடம் பேப்பர் போடும் பையன் நியூஸ் பேப்பரை  வாயிலில்  குட்டையாய்த்தேங்கி  நிற்கும் மழை நீரில் வீசிவிட்டுப்போகிறான்.. அவனைக்கண்டிக்க முடிகிறதா? தண்ணீர் மோட்டார் போடுபவன் காலை ஏழு மணிக்கே அதனை நிறுத்திவிட்டுச்செல்கிறான் அவனைக்கேட்கத்தான் முடிகிறதா?.கல்லூரி மாணவன் பேருந்தில் ஆசிரியரின் காலை மிதித்துவிடுகிறான். அவனிடம் கோபிக்கத்தான் முடிகிறதா? சிரித்து சிரித்து வெற்றுக்கதைப்பேசி வேலையை கெடுத்து நிற்கும் ஒரு ஸ்டெனோவைக் கோபித்துக்கொள்ள முடிகிறதா? எதையுமே செய்ய முடியாமலே அவன்.  ஒரு கவிஞன்தான் அவன்  என்று அவனுக்கு அடையாளம் சொல்கிறார் வளவ துரையன்.

’சாட்சி’ என்னும் தலைப்பிட்ட கவிதை  படைப்பாளியின் அழகான அனுபவத்தைச்சுட்டுகிறது.

’அந்த இனிய மாலையில்

நன்றாகப்புரிந்துவிட்ட

நல்ல நவீனகவிதைப்போல

தென்றல் வீசிக்கொண்டிருந்தது’

புரியாத நவீன கவிதைகள் எழுதும் கவிஞர்களை  விமரிசனத்திற்கு கொண்டு வருகிறார் வள்வதுரையன். சில கவிதைகள் அதை எழுதிய கவிஞர்களுக்கே பிடிப்டாமல் மிரட்டுவதை வாசகர்கள் நாம் கண்டுதான் இருக்கிறோம். அதை அப்போது எழுதினேன் இப்போது வந்து என்னைக்கேட்டால் என்கிற விடைதான் சில சமயங்களில் நமக்குக்கிட்டுகிறது.

‘வாக்குறுதிகள் பல அளித்து

மன வாக்குகளுடன் சென்றாய்

பதிப்பகத்தில்மாட்டிக்கொண்ட

கவிதை வருமா எனத்

தெரியாததுபோல் காத்திருக்கிறேன்’

பதிப்பகத்தாரோடு கவிஞருக்கு ஏற்பட்ட அனுபவங்கள் சில கருக்கொண்டு இவ்வரிகள் வெளிப்பட்டிருக்கலாம். அனேகமாக எல்லா படைப்பாளிகளும் படுகின்ற அவஸ்தைதான். பதிப்பாளர்களை விசாரித்தால் அவர்கள் படும் சிரமங்கள் சொல்லிமாளாது.இவைகட்கு மத்தியிலும் சிற்றிதழை நடத்துவது இலக்கிய அமைப்பை இயங்கவைப்பது  நல்ல படைப்புக்களை புத்தகமாக வெளிக்கொணர்வது மிகப்பெரிய ஆசீர்வாதம் என்றே சொல்லவேண்டும். வளவதுரையன்  இப்படியாய் எல்லாவகையிலும் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர் என்றே சொல்லவேண்டும்.

’சாதகப்பறவை’ என்னும் கவிதை இத்தொகுப்பில் சில அற்புதம் பேசுகிறது.மனமெங்கும் கருப்பு நிழல்கள் என்கிறார் கவிஞர். வளவதுரையனைச் சந்திக்கிறவர்கள் நம்பிக்கை வெளிச்சத்தைத்தான் பெறுவார்கள். அவருக்குள்ளாக உள்ள மன ரணங்கள்  ஏதும் இருக்கலாமோ அது கவிதையாய் கனிந்திருக்கலாம்.

வெயிலில் உருகுகின்ற தார்ச்சாலை, பாம்பின் வாயில் அபயக்குரல் எழுப்பும் எலி ,துடுப்புகளைத்தவறவிட்டு ப்பின் கைகளால் முயலும் படகு அனுபவம் ,அறுந்துவிழும் நூலிழையில் போராடும் சிலந்தி மழைவேண்டி யாசிக்கும் சாதப்பறவை, இவை எல்லவற்றுடனும் தன்னை அடையாளம் காணும் கவிஞனை இந்தக்கவிதையில் வாசகன் தரிசிக்கலாம்.  ‘If winter comes can spring be far behind ?  என்னும் ஆங்கிலக்கவி ஷெல்லிதான் படைப்பாளிக்கு வலு கூட்டுகிறான். இப்படி அசைபோடவும் வாய்க்கிறது வாசகனுக்கு.

’விதைக்குள் உயிர்’’ என்கிற கவிதை  நம்பிக்கையைத்தந்து முடிகிறது.

‘வாழ்க்கை அதன் போக்கில்

என்னைப்புதைக்கப்பார்க்கிறது

விதைக்குள் உயிராகித்

தலை நிமிர்ந்து காட்டுவேன்

ஒரு தீக்குச்சி போதும்

இந்த இருட்டை அகற்றித்தொலைக்க.’

இந்த நம்பிக்கைதான் படைப்புலகில் வளவதுரையனுக்கு தொடர்ந்து வெற்றியை எளிதாக்குகிறது தனதாக்குகிறது.கவிஞருக்கு என் அன்பு நிறை வாழ்த்துகள்.

-----------------------------------------------------------

 

 

.

 


Monday, October 12, 2020

essay on Tamil literature to world research centre

 

 

 

 

 

 

Trends in  Tamil literature today.       -Essarci

          

Tamil is a classical language of 5000 years heritage. Language Tamil has a treasure of literature from the year   300 B.C .  Literature is a   vital record of what men have seen in life experienced thought and felt. Even today Tamil is a spoken language for more or less 10 crore  people  around the world.

Humanity as a whole today is experiencing an unprecedented and unheard pandemic situation. A human  Crisis  Covid 19 has  shadowed  this planet  earth.  Let us hope our faith in science and endeavor in medical technology will find a way to get rid of this gloomy situation. We hope literature will give a helping hand in strengthening our mind to battle against this deadly monster that humanity never witnessed..

Tholkappiam  written by Tholkappiyar  is the oldest Tamil literature available to us. It is nearly 2500 years old. Tholkappiam speaks mainly  about TAMIL grammar.

கல்வி தறுகண் இசைமை கொடை எனச் சொல்லப்பட்ட பெருமிதம் நான்கே’ says Tholkappaiyar. Education,valour,honour, and charity are the primary assets of every human being With these basic ethical requirements of every human beinge Thokappiyam  speaks very high of Tamil community existed then .Tholkappiyam is mainly a grammar book. It refers to many scholars existed then and prior to it..

Tamil literature had two big divisions in olden days .They are Agam and Puram.While ‘agam’ speaks of human  love’ puram’ speaks of human valour. Puram can also speak about importance of education morality and ethics .The sub division Agam is dealing with purely of subjective nature and Puram is of objective. .In Puranaanuuru a puram literature we witness Kaniyan Poongunranaar is holding high, a principle that this world is one family.

’யாதும் ஊரே யாவரும் கேளிர்’ meaning, Every human dwelling place is your own, Every human being is your kin. This is boldly and beautifully inscribed in United Nations..    

. We can recall here the exact reflection of ‘vasu dhaiva kutumbakam’ (the world is one family) of  Indian scriptures .Kaniyan Poongunranaar also holds aloft the same principle, the crest of Tamil culture.

’பெரியோரை வியத்தலும் இலமே

சிறியோரை இகழ்தல் அதனிலும் இலமே’ meaning ‘We do not wonder for one is great and We do not denigrate for one is mean.

There are three great works in Tamil literature and one can equate them with any of the world renowned literatures.

They are ‘Thirukkural  by Thiruvalluvar, Thiruvasagam by Maanikkavasagar and Thirumoolam by Thirumoolar.  .     

Coming to the trends of today in Tamil literature  I place the following, for the readers to think over.    Perumal Murugan a fiction writer  wrote a novel  மாதொருபாகன் It was translated into English as ‘One part Woman’ The main story of the novel goes, that women who have no progeny go to the temple of Lord Ardha narishwara ( one part woman) during one festive night and beget children .During that night something as what you presume only happens and consequently women become MOTHERS. Women around the said temple town  Namakkal got angry and ashamed by the narration of the author for their chastity was put in question .People revolted against the writer and the writer vacated his original residence and shifted to Chennai on transfer. Madras high court came to his rescue and gave a judicial decision upholding ones’ fundamental right, freedom of expression,.

    It was star  Tamil writer Jeyamohan once remarked that male writers have to strive hard to maintain their name in the literary field, but for women just their entry will suffice .Women writers rose against this critical remark and agitated. Writer Jeyamohan apologized for the statement and the problem got solved.

There is another literary view in currency that Dalit writers alone can accomplish Dalit literature .There are writers for and agaist thiscritical statement. Dalit writers like Bama, Imayam, Sivakami Cho.Dharuman display the pain of the said people in their creation. Only a Dalit can feel the pain of another dalit it is thus explained .Women alone can become feminist writers, is also the view of some women artists Can we ignore the Elangovadigal for Silappathikaram Seeththalai Chaththanaar for Manimekalai,Subramania Bharathi for Paanjali sabatham, Bharathidasan for his ‘ தலைவாரி பூச்சூடி உன்னை’ in the light  of above argument i.e a woman alone can feel the pain of another women.

Creating literature in local or regional or dialect is as well prevalent now. In Taminadu we can come across different styles of Tamil language in different regions. Usage and pronunciation differ from place to place. Nagarcoil,Thirunelveli,Coimbutore,Thanjavur,and Chennai have different styles and sounds for and the  same Tamil language. .A story representing people to a particular region should speak in that regional dialect only and that should be the reality .In this situation we cannot entertain  a question how and in which language Ravana of Srilanka spoke to Sita of  Mithila  of Bihar in the great epic Ramayana. To  Mahakavi kambar all in RAMAYANA speak only in Tamil.

KI.Rajnarayanan -pen name ki.raa exploits the regional dialect in his literary creations. There are several followers to Kiraa. Kiraa belongs to black land of southern Tamilnadu called கரிசல்.

In translation area there are many translators in Tamilnadu.Thisai ettum a translational quarterly magazine is brought out regularly under the patronage of Sri Nalli.Kuppusamy chettiyar of Chennai.This organization is annually honouring translators to and from Tamil language. With cash awards translators are honoured in intellectual assemblies.Kurinji velan a wellknown translator and sahitya academy winner renders translation from Malayalam to Tamil. Paavannan does from Kannada to Tamil and so on.

Leading light of Modern Literature in Tamil  is  Mahakavi Subramania Bharathi  and every modern writer is influenced by his poetry. Without Bharathis’ writings one cannot imagine modern Tamil Literature .Knowing his poetry is very much essential to know uniqueness of Tamil thinking. Bharathi was born on 11th September in Ettayapuram  a very small town of Thuththukudi District Tamilnadu State. He lived only for a short span of life, that is for 39 years. He was proficient in 14 languages. It was he who said among the languages he knew the Tamil is the sweetest .He writes,

’யாமறிந்த மொழிகளிலே தமிழ் மொழிபோல்

இனிதாவது எங்கும் காணோம்’

 After his parents’ eternal departure He went to Varanasi learnt Sanskrit in his paternal aunts’ care. In his stay at Pudhucherry He brought out three master pieces in Tamil they are Kannan Paattu,Kuyil Pattu,and Paanjaali sabatham.

Bharathi was a revolutionary poet .He welcomed Russian revolution and said this was accomplished because of Goddess Paraa shakthi s’ blessing .He adored a scheduled caste friend Knankalingam with Upanayanam (sacred thread that Brahmins wore).He wrote poems on emancipation of women .He welcomed Indian Independence in the year 1920 though she got Independence only in the year 1947.

’ஆடுவோமே பள்ளு பாடுவோமே

ஆனந்த சுதந்திரம் அடைந்துவிட்டோமென்று’

He calls people to dance and sing but the Song should be in Pallu form a rustic variety .The fruit of independence should be felt by the down- trodden and under privileged section of the society Bharathi wished.

He dreams to row a boat in the gushing river Indus and play under moon light. Young women of Kerala should give sweet company. Beautiful Telugu song should be sung by them in that boat.

‘’சிந்து நதியின் மிசை நிலவினிலே

சேர நன் நாட்டிளம் பெண்களுடனே

சுந்தரத்தெலுங்கினில் பாட்டிசைத்து

தோணிகள் ஓட்டி விளையாடி வருவோம்’

India divided in two before independence on communal lines .Boating as Poet Bharathi wished in Indus river will ever be a dream only. A NEW DAWN in Tamil literature was made possible by Bharathi, an innovator.

Education through ones’ mother tongue in Institutions is most advantageous where in learning process is made easier and faster .Parental assistance to the learning of their children will immensely help when the learning process is through one’ mother tongue .At least primary education in schools should be in ones’ mother tongue. By mother tongue one should not wrongly mean the language ones’ mother speaks. A language which is prevalently spoken of and used in the milieu of any child with respect to its’ living and brought up, alone should be taken as ones’ mother tongue.

 Irulars Narikkuravars and sakkiliars Todars and Kurumbars speak their own mother tongue and people from Telugu Malayalam kannada and Sourashtra regions settled permanently during the periods of King Krishna Deva Raya etc. in Tamilnadu may not expect their mother tongue should be medium of their education here which is practically impossible and unexpected.

                     Scientific tamil (lஅறிவியல் தமிழ்) literature should explore the possibilities of inculcating scientific knowledge in children from the beginning of their school education .Fomer president  Honourable A P J Abdul kalaam and  living  scientists like Sri. Mayilsamy Annadurai learnt their education only through Tamil. We know Vaa. Se. Kuladaisamy (குலோத்துங்கன்) vice chancellor of Anna university was a well known Tamil poet and Tamil scholar a vociferous speaker in advancement and uplift of Scientific Tamil.

Unless more encouragement is extended to advancement of Scientific Tamil and forming of a body exclusively for that Tamil development is well exploited, a new strength and energy cannot be gained by the Language Tamil. This area seems to be dull and depressing today and requires more attention of the concerned sans any known prejudice.

Ethno linguistic diversity is destablizing force in Bangla Desh, Srilanka,Myanmar and Pakistan.Our experience in India is quite different .Ethno linguistic diversity is a unifying force in India. True Hindu Culture here is a unifier.

S.Ramakrishnan in Tamil a fiction writer in his Sahitya Academy award winning novel சஞ்சாரம் depicts the plights of Nadhaswaram vidwans of southern Tmilnadu A Nadaswaram party goes to great city LONDON to deliver their performance. One of the audiences in the assembly asks for reducing the volume of Nadswaram which is not possible in the auspicious instrument. Again he comes and asks for stopping of the playng of Nadswaram for dogs they had brought as camaraderie were frightened by the noise they were hearing. Playing of Nadswaram is a noise making affair there. Sorry status of every artist is mostly at par with that Nadswara vidwan who had gone to London.

A good work is born of one s’ brain and heart. We should become good readers first and not scholars. Aesthetic impulse is turning in literature as art. We only are experiencing life through medium Language. Literature alone accomplishes comfort to the needy soul. We should not forget ever the kural on Education.

 

கற்க கசடற கற்பவை கற்ற பின்

நிற்க அதற்குத் தக. (391)

---------------------------------------------------------------------------------------------

.